γνωμιδιώκτης

γνωμιδιώκτης, ο (Α)

αυτός που χρησιμοποιεί στον λόγο του γνωμίδια, αποφθέγματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. γνωμιδιώκτης αντί γνωμιδιοδιώκτης < γνωμίδιον + διώκτης, με απλολογία].